«امام سجاد (ع) در دعاي وداع ماه رمضان، فضيلت‌هاي از دست رفته ماه رمضان را مي شمارند: «اللهم لك الحمد اقراراً بالاسائه و اعترافاً بالاضاعه»؛ خدايا كار تو ستودني است؛ نعمت را تو دادی؛ آنهايي كه رسيدند با همين نعمت‌ها رسيدند؛ عيب از تو نيست؛ 

ما بد عمل كرديم كه نتوانستيم به نتيجه برسيم! ما نعمت را تضييع كرديم! 

اين اقرار و اعتراف بايد با ندامت‌هاي داخلي پيوند خورده و با زبان صادقانه عذرخواهي كند؛ 

انسان بايد به دليل اين اتلاف وقت‌ها و تضييع نعمت‌ها اعتذار حقيقي داشته باشد. انسان اگر به چنين نقطه‌اي برسد، درها‌ فضل الهي به روي او گشوده خواهد شد».
📝استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری،