مراقبه‌ها و محاسبه‌های آغاز سال نو |
... |
🔻نماز، روزه و شب‌زنده‌داري ما باید در سال جدید با سال قبل تفاوت داشته باشد؛ زبان و گوش ما باید فرق کند…
«وقتي سال نو مي‌شود و بهار مي‌شود، يك سال جديد آمده است و يك سال هم رفته است.
در روايات آمده: هر شب و روزي كه مي‌آيد، ندا مي‌دهد و مي‌گويد: من ديگر تكرار‌شدني نيستم. بهره خودت را از من ببر. فردا شب، فردا شب است. نگو من فردا شب، نمازشب مي‌خوانم! من ديگر نيستم! من روز قيامت كه شهادت مي‌دهم، صفحه وجود من از نور نافله شب تو خالي است.
سال به‌طريق‌اولي وقتی كه رفت ديگر برنمي‌گردد. امسال هم كه آمد ديگر برگشتني نيست.
بنابراين همان‌طور كه دستور داده‌اند که هر شبانه‌روز، خودتان را به حساب و كتاب بكشيد، باید يك مراقبه‌ایي هم نسبت به سال گذشته داشته باشيد… اين بوته‌اي كه من در خانه‌ام داشتم، خشك شد، دوباره الآن گل داده است. من در اين يكسال چه كرده‌ام؟ حساب و كتابي از خودش بكشد و نسبت به امسالش با خداي متعال عهدها و قرارهايي ببندد و از نفْس خودش تعهداتي بگيرد. امسال بايد در وادي حق يك قدم جلو برويم؛ عالم‌تر و متقي‌تر و خداشناس‌تر و خدوم‌تر شويم و عيب‌هاي ما كم شود. فرمود: كسي كه دو
روزش مساوي است ضرر كرده است. حالا كسي كه دو سالش مساوي است، چطور؟ 👉
فرمود: كسي كه امروزش از دیروزش بدتر است، ملعون است و از رحمت خدا دور است. كسي كه امسالش از پارسالش بدتر شود، چه؟ 👉
يك محاسبه‌اي از خودمان بكنيم ببينيم پارسالمان بهتر از سال قبل بوده و عيب‌هاي ما كجا بوده است؟ اگر انسان اهل مراقبه و محاسبه نباشد، همه عالم هم معلم شوند، هيچ چيز دست او را نمي‌گيرد. معلم مثل طبيب است، نسخه را مي‌دهد، بايد خود شما دارو را مصرف كني و خودت مراقب احوال خودت باشي.
بنابراين امسال سال جديدي است، بايد براي خودمان برنامه‌ريزي جديدي داشته باشيم و برنامه‌ريزي‌هاي ما خيالي هم نباشد، با واقعيت منطبق باشد؛ ولي برنامه رو به پيش باشد. در باطن، ظاهر و در معنوياتمان و در همه چيزمان بايد تصميم بگيريم عيب‌هاي گذشته مرتفع شود، در سال آينده ان‌شاءالله اين عيب‌ها برطرف شود. سعي كنيم امسال ما بهتر از سال گذشته ما باشد. صحيح نيست انسان دوسالش مثل هم باشد؛ نماز ، روزه و شب‌زنده‌داري امسال با سال قبل بايد فرق داشته باشد؛ زبانش و گوشش باید فرق کند.
اگر هر كاري که مي‌كرده، در سال بعد هم انجام دهد، پس اين عمر را خدا
براي چه داده است؟».
📝 استاد سیدمحمدمهدی میرباقری، ۹۳/۱/۲
السلام علی ربیع الانام و نضرة الایام
سلام بر بهار مردم و خرمی دوران
باز سالی نو می شود و نمیدانم خوشحال باشم از کم شدن یکی از سال های دوری یا غمگین از زیاد شدن سال های ندیدنت؟ ای کاش بشود هفت سین سفره های دلمان را به هفتمین روز هفته گره ای سبز بزنیم تا آرزوی همه ما امسال دیدن رویت باشد.
و چه ساده دل خوش کرده ایم به خوشی های چند روزه این عید ها و چه راحت باور کرده ایم دوری ندیدنت را تا جایی که بجای جستجوی کوی تو، مدام در حال جستجوی این مغازه و آن مغازه هستیم…
اگر با نوروز روزهای ما نو می شوند پس باید روز حضور تو را «نوجهان» نامید چرا که جهان از حضور تو جان دوباره می گیرد و کویر خشکیده دل ها از نسیم قدسی تو سرسبز و خرم می شود.
بی شک بهار ما شکفتن گلیست که باد ها از حضور او پرپر خواهند شد و سین اول سفره های هفت سین دلمان سیمای زیبای او خواهد بود و عید نوروز را به وقت شرعی حضورش جشن خواهیم گرفت…
الّلهُــــــمَّ عَجِّــــــل لِوَلِیِّڪــــ الْفَــــــــرَجْ
فرم در حال بارگذاری ...
|
[دوشنبه 1395-12-30] [ 11:35:00 ب.ظ ]
|
