[نباید به کلام هر گوینده‌ای گوش فرا داد]
«در مجلس وعظ، اولين کسي که شيطان تلاش مي‌کند او را تحت‌تأثير خود قرار دهد، شخص واعظ است؛ اگر واعظ تحت تأثير شيطان قرار گيرد بخش اعظم مستمعين هم به واسطهٔ واعظ تحت تأثير قرار خواهند گرفت. 
👈 [امام جواد(ع) فرمود:] «مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كَانَ النَّاطِقُ يُؤَدِّي عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ كَانَ النَّاطِقُ يُؤَدِّي عَنِ الشَّيْطَانِ فَقَدْ عَبَدَ الشَّيْطَانَ» [؛ کسی که گوش به سخن ناطق و گوینده‌ای بدهد او را پرستش کرده. اگر گوینده از جانب خدا باشد و سخن الهی بگوید، شنونده عبادت خدا کرده و اگر ناطق از زبان ابلیس سخن بگوید، شنونده، عبادت ابلیس کرده است.] 
[پس] اگر گوينده، “ناطق عن الشيطان” شد و شيطان القا نمود و او القائات شيطان را بر زبان جاري کرد، نيمي از مجلس را به خطا مي‌برد.

بنابراين بايد از اين خطر به خدا پناه برد و نبايد گمان کرد که شيطان حتي براي يک لحظه انسان را رها مي‌كند. 

استاد میر باقری