«ماه شعبان تجلي مقام نبي اكرم(ص) است؛ «الَّذِي كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه و آله يدْأَبُ فِي صِيامِهِ وَ قِيامِهِ»؛ حضرت شب و روزش را شب زنده‌داري و روزه داري مي كرد. من گمان مي كنم اين شب زنده داري و روزه داري براي شفاعت بوده تا راه ما باز شود؛ يعني با عبادت حضرت، فتوحات براي ما مي شود و الا ما نمي توانيم موانع ابليسي را كنار بزنيم. نافله شب حضرت، روز ما را زنده مي كند و شب ما را احيا مي كند و الا عبور از وادي شيطان شدني نيست؛ زيرا امواج او بسیار سنگين است؛ دو ركعت نماز چهار هزار ساله دارد! چطور مي توانيد از او عبور كنيد! فقط خود حضرت مي توانند عبور دهد. 
ماه شعبان ماهي است كه حضرت با عبادت خودش مي خواهد ما را عبور بدهد؛ «فَأَعِنَّا عَلَى الِاسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِيهِ وَ نَيلِ الشَّفَاعَةِ لَدَيهِ»؛ خدايا ما را كمك كن كه اين سنت شب زنده داري و روزه داري حضرت را انجام بدهيم، تولي به حضرت پيدا كنيم و به محيط شفاعت حضرت وارد شويم و حضرت به ما كمك كند تا آماده شويم كه درهاي شهوات را ببنديم

و درهاي شفاعت حضرت به روي ما باز شود.

اين ماه، ماه شفاعت نبي اكرم(ص) است، تجلي نبي اكرم(ص) در اين ماه است و ورود به اين ماه ورود به ولايت و شفاعت حضرت است. كفران اين نعمت، كفران سنگيني است؛ كفران پيغمبر خاتم(ص) است، ايشان با اين مقامات از عالم بالا آمدند و دستشان را دراز كردند و مي‌فرمايند که دستتان را بدهيد تا من ببرم. ما هم مشغول بازيگري هستيم و كفران اين نعمت را مي كنيم! حضرت طلب مي كند، دعوت مي كند، دست دراز مي كند و ما دست حضرت را پس مي زنيم! اين كفران ماه شعبان است».
📝استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۳/۳/۳۱