«ذکر استغفار، آثار فراواني دارد. يکی از آثارش در بيان حضرت نوح(ع) به قومش آمده است که فرمود: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا. يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا. وَ يُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا»؛ 

از پروردگار خودتان طلب مغفرت بکنيد که او غفار است. نتيجه‌اش چیست؟ آسمان بر شما بارش فراوان نازل مي‌کند؛ هم رحمت ظاهری است که همين باران است و هم برکات سمائي و معنوي است؛ «وَ يُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا»؛ اگر اهل استغفار بوديد خداي متعال شما را با مال و فرزند کمک مي‌کند… .
لذا یکی از دستورات در روایات به کسانی که خدا به آنها فرزندی نداده، این است که استغفار کنند. مثلاً يک‌سال سحرها استغفار کنند تا موانعش رفع شود؛ آن‌وقت خداي متعال ممکن است يک نسل پاکی به انسان بدهد».
📝استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۴/۲/۵