حرفـ هاے زائـد آزار مے دهد،دل را تیـره مۍڪند.خوانـدن داستـاں ها و رماں ها انـسان را ڪج و معـوج مے کند.

چـرا با آنـها ؟ 

چـرا با ڪلام الله نباشیــم!

   چــرا قـرآن نخوانیـم!

چـرا وحدٺ و خلۅٺ نداشتہ باشیـم!

چـرا شبــ و روز یڪ وقتے با ملڪوت عالم ننشینـیم و با او نگـذرانیم!
 ڪیف کان؟!

بایـد خودمـان را بہ دسٺ کسے بسپاریـم و با یڪ برنامه اے پیش برویم تا نهـال وجودمان شجـره طوبۍ شـود.

«أصلُها ثابتٌ و فَرعُها فی السّماء تؤتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بإذنِ ربِّها».
💠 ما ڪه ابد در پیش داریـم و در ایں امتـداد و برهہ زمانۍ از الفــ تا یا،

نوبٺ هر ڪدام از ما در یک مسافٺ زمانی است،

      و ایں زمان محــدود استــ

و باید بدانیــم ڪه در این زمان محـدود خـودمان را براے ابد مے سازیم و بدانیم ڪه جزاء جز نفس عمـل نیست و همانطور ڪه خودمان را ساختیم محشـور مـے شویم

📚 صد و ده اشاره

علامہ حسن زاده آملے